Rozkoszne diabełki powracają! Z mroku dziejów wygrzebujemy serię i czytamy co tam milusińscy nabroili, a trochę psot się od ostatniego spotkania uzbierało...Mój pięcioletni synek przed wyjściem do miasta (czyt. centrum) na lody i takie tam:
- Mamusiu czy my mamy w domu grzebień?
- Tak słonko, a co?
Na to Adek bardzo poważnie:
- To daj, bo muszę się wygrzebać żeby ładnie wyglądać.
by Agawa77
* * * * *
Młoda w przedszkolu. W szatni na ścianie codziennie wystawka twórczości przedszkolaków. Tym razem jakieś kurki wyklejane z papieru kolorowego, wydzieranki takie czy cóś. Mamusie oglądają prace w ekstazie niemal, recenzje prac swoich pociech takie, że i sam mistrz Matejko chciałby takie mieć. Oglądam i ja. Szukam. Brak kurki z podpisem Ola P. Z pewną taką nieśmiałością zwracam się do młodej:
- Ola, a twoja kurka to gdzie jest?
Młoda spojrzała na mnie z takimś czymś dziwnym w oczach (zdziwienie? politowanie? oburzenie?)
Prawdziwy facet jest silny jak niedźwiedź, odważny jak tur i gotów się poświęcić by ochronić każdą bezbronną istotę, taką jak niewinna kobieta, czy kotek, który się gdzieś tam wplątał.
Taksydermista - tak mówi się fachowo o człowieku, który wypycha zwierzęta. Jego praca zaczyna się od przygotowania metalowego lub drewnianego szkieletu, który zostanie najpierw wypełnionym jakimś miękkim materiałem - watą, wełną czy konopiami. Szkielet może być ustawiony w wybranej pozie i dopiero potem naciąga się na niego skórę zwierzęcia. Zresztą zobacz sam:
Czasem wykonuje się odlewy i rzeźby kawałków figur.
* * * * *
Bycie taksydermistą to nie tylko ciekawy zawód wymagający interdyscyplinarnych umiejętności z dziedzin biologicznych i artystycznych - anatomii, sekcji zwłok, rzeźbiarstwa, malarstwa. To może być także pierwszy krok, do zostania nowym Hannibalem Lecterem.
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą