Mam dwa mniej ze sklepu w którym pracuje, jedne własny, drugi opowiedziany mi przez klienta.
1.
Przejęliśmy sklep, który oprócz alkoholu miał spożywkę. Starą lodówkę, w której poprzednicy trzymali serki, jogurty, masło itp. szef kazał wystawić przed sklep, bo nie było już dla niej miejsca (później miał ktoś ją zabrać). Akcja właściwa:
W samo południe wychodzę sobie na papieroska, żar wali z nieba, stanąłem sobie przy lodówce i patrzę - jakiś żul leży w cieniu lodówki, pierwsza myśl: gorąco jest, pewnie się położy w cieniu, żeby jakoś przeżyć, ale słyszę jakiś hałas dziwny dobiega, więc zerkam co ten żul tam robi rzeczywiście. Żul okazał się złomiarzem, który wyrywał z rzeczonej lodówki kable, więc postanowiłem nawiązać z nim dialog:
Ja: Przepraszam pana, mam takie pytanie: co pan odpie*dala? Dlaczego niszczy mi pan lodówkę?
Złomiarz: jak to co? kable miedziane wyrywam, przecież zepsuta jest...
J: no teraz to już na pewno zepsuta, ale powiedz pan, nie wstyd tak panu w biały dzień, miedź na żywca z lodówki wygrzebywać?
Z: Wie pan co? W tym zawodzie kto pierwszy, ten lepszy.
2.
Mieszkańcy Wrocławia pewnie będą kojarzyć starszego pana, lekko świrniętego, który prosi o kilka gorszy i zapewnia, że się będzie za nas modlił i na pielgrzymkę pójdzie i tam też się będzie za nas modlił.
Opowieść klienta:
Idę ostatnio ulicą i zaczepia mnie ten świr nasz i pyta: ma pan 40 gr? mówię mu: no mam. On mi standardowo, że będzie się za mnie modlił, powiedziałem: to dobrze i poszedłem dalej. A ten nie odpuszcza i znów to samo pytanie: ma pan 40 gr? no mam - będę się za pana modlił i znów podziękowałem i idę dalej. Świr nie odpuszcza i znów ta sama sytuacja.
Za którymś razem w końcu się mnie pyta:
Świr: A da mi pan?
Ja: Ale ja mam więcej. Mam 100 zł. Będzie pan miał wydać ze 100 zł?
Świr: Tak!
I odliczył mi 99,60 zł.
1.
Przejęliśmy sklep, który oprócz alkoholu miał spożywkę. Starą lodówkę, w której poprzednicy trzymali serki, jogurty, masło itp. szef kazał wystawić przed sklep, bo nie było już dla niej miejsca (później miał ktoś ją zabrać). Akcja właściwa:
W samo południe wychodzę sobie na papieroska, żar wali z nieba, stanąłem sobie przy lodówce i patrzę - jakiś żul leży w cieniu lodówki, pierwsza myśl: gorąco jest, pewnie się położy w cieniu, żeby jakoś przeżyć, ale słyszę jakiś hałas dziwny dobiega, więc zerkam co ten żul tam robi rzeczywiście. Żul okazał się złomiarzem, który wyrywał z rzeczonej lodówki kable, więc postanowiłem nawiązać z nim dialog:
Ja: Przepraszam pana, mam takie pytanie: co pan odpie*dala? Dlaczego niszczy mi pan lodówkę?
Złomiarz: jak to co? kable miedziane wyrywam, przecież zepsuta jest...
J: no teraz to już na pewno zepsuta, ale powiedz pan, nie wstyd tak panu w biały dzień, miedź na żywca z lodówki wygrzebywać?
Z: Wie pan co? W tym zawodzie kto pierwszy, ten lepszy.
2.
Mieszkańcy Wrocławia pewnie będą kojarzyć starszego pana, lekko świrniętego, który prosi o kilka gorszy i zapewnia, że się będzie za nas modlił i na pielgrzymkę pójdzie i tam też się będzie za nas modlił.
Opowieść klienta:
Idę ostatnio ulicą i zaczepia mnie ten świr nasz i pyta: ma pan 40 gr? mówię mu: no mam. On mi standardowo, że będzie się za mnie modlił, powiedziałem: to dobrze i poszedłem dalej. A ten nie odpuszcza i znów to samo pytanie: ma pan 40 gr? no mam - będę się za pana modlił i znów podziękowałem i idę dalej. Świr nie odpuszcza i znów ta sama sytuacja.
Za którymś razem w końcu się mnie pyta:
Świr: A da mi pan?
Ja: Ale ja mam więcej. Mam 100 zł. Będzie pan miał wydać ze 100 zł?
Świr: Tak!
I odliczył mi 99,60 zł.
